Gedicht ~ 'Vaarwel, mijn vriend'

Rozenblaadje Sun Jan 18, 2009 1:05 pm

Vannacht kwam er een gedicht in me op.
Aangezien ik niet kon slapen, heb ik het opgeslagen in de concepten van mijn mobiel.

Koud, rillend
Lig je daar
In een kartonnen doos
Door iedereen
Volkomen in de steek gelaten.

~

Angstig kijk je me aan
Met je felgroene ogen
Alsof je wil zeggen
Bevrijd me van deze ellende
Maar ik kan het niet.

~

In de nacht
Sluip je rond
Onzichtbaar door je
gitzwarte vacht
Je ogen
Fel oplichtend
In het maanlicht.

~

Als ik kan
Geef ik je
Iets te eten.
Je oortjes staan naar voren
Je neusje hoopvol
naar me opgeheven
Alsof je wil zeggen
Mag ik nog meer?

~

Ik streel je
Beloof je om je ooit
Te bevrijden
Dan ga ik weg
Je kijkt me na,
Je kopje schuin.

~

Ik kom terug
Je bent er niet
Ik zoek je en zie
Je wegrennen
Ik roep
Je naam

~

Je kijkt om
Je ogen staren
Ik voel een steek
Dit is het dan.
Het afscheid.

~

Tranen wellen op
in mijn ogen
Jij staat daar als
verlamd.
Zonder woorden
Bedank je me.
Ik sluit mijn ogen.

~

Een harde klap
Een piepende rem
Ik fluister
Vaarwel.
En terwijl de tranen
over mijn wangen lopen
Hoor ik
Jouw stem
erbovenuit.
Miaauuw!